古诗词大全

热度:1 作者: [宋朝] 吴芾
类型:

东去匆匆不暂停,我于此地岂无情。

只缘衰病归心切,不惮崎岖趁晓程。

jiǔ guī wèi méng ēn fàng guī shèng xīn zhōng shí · ·
[ [ sòng cháo ] ] fèi
dōng cōng cōng zàn tíng qíng        zhī yuán shuāi bìng guī xīn qiē dàn chèn xiǎo chéng       
热度:1 作者: [宋朝] 吴芾
类型:

来时似觉秋犹热,去日忽惊秋已深。

一去一来何所益,不如归去旧园林。

jiǔ guī wèi méng ēn fàng guī shèng xīn zhōng shí · · líng
[ [ sòng cháo ] ] fèi
lái shí jiào qiū yóu jīng qiū shēn        lái suǒ guī jiù yuán lín       
热度:1 作者: [宋朝] 吴芾
类型:写山|登高|

登高自古说龙山,拟访遗踪去路难。

赖有凌歊台尚在,不妨怀古凭栏干。

jiǔ zhòng yáng dēng lóng shān huāng zhēn qiào róng zhī fǎng 访 · · èr
[ [ sòng cháo ] ] fèi
dēng gāo shuō lóng shān fǎng 访 zōng nán        lài yǒu líng xiāo tái shàng zài fáng huái 怀 píng lán gàn       
热度:0 作者: [宋朝] 吴芾
类型:写山|夕阳|写酒|

宦情一似秋容薄,归兴浑如酒味浓。

台上望乡何处是,夕阳影里暮山重。

jiǔ zhòng yáng dēng lóng shān huāng zhēn qiào róng zhī fǎng 访 · ·
[ [ sòng cháo ] ] fèi
huàn qíng qiū róng báo guī xìng hún jiǔ wèi nóng        tái shàng wàng xiāng chù shì yáng yǐng shān zhòng       
热度:5 作者: [宋朝] 吴芾
类型:写山|

下车日日欲登台,直到重阳始一来。

好对江山拼酩酊,此怀能得几时开。

jiǔ zhòng yáng dēng lóng shān huāng zhēn qiào róng zhī fǎng 访 · · líng
[ [ sòng cháo ] ] fèi
xià chē dēng tái zhí dào zhòng yáng shǐ lái        hǎo duì jiāng shān pīn mǐng dǐng huái 怀 néng shí kāi       
热度:2 作者: [宋朝] 吴芾
类型:写人|

当年宋武筑凌歊,人去台空气尚豪。

欲吊兴亡无处问,且凭茱菊荐芳醪。

jiǔ zhòng yáng dēng lóng shān huāng zhēn qiào róng zhī fǎng 访
[ [ sòng cháo ] ] fèi
dāng nián sòng zhù líng xiāo rén tái kōng shàng háo        diào xìng wáng chù wèn qiě píng zhū jiàn fāng láo       
热度:0 作者: [宋朝] 吴芾
类型:写云|写酒|

危楼百尺俯层城,烟敛云收眼更明。

四面月华千顷白,一天秋气十分清。

昨宵欲见浑无计,今夕相看似有情。

又值病夫慵对酒,赏心乐事信难并。

zhōng qiū hòu yān lóu wán yuè
[ [ sòng cháo ] ] fèi
wēi lóu bǎi chǐ céng chéng yān liǎn yún shōu yǎn gèng míng        miàn yuè huá qiān qǐng bái tiān qiū shí fèn qīng        zuó xiāo jiàn hún jīn xiàng kàn yǒu qíng        yòu zhí bìng yōng duì jiǔ shǎng xīn shì xìn nán bìng       
热度:3 作者: [宋朝] 吴芾
类型:写风|写山|写人|

又是人间八月秋,西风万里残暑收。

簿书汩没日复日,忽逢佳节聊举头。

开樽喜有宾僚共,准拟延月归城楼。

姮娥何事苦相恼,使我珠帘空上钩。

百年乐事能有几,兴来不惮秉烛游。

虽无月华助吟赏,须知节物不可留。

樽前莫问漏声促,且对溪山倒玉舟。

zhōng qiū huì zhào shuǐ táng jìng jiàn yuè liú pàn guān
[ [ sòng cháo ] ] fèi
yòu shì rén jiān yuè qiū 西 fēng wàn cán shǔ shōu        簿 shū méi féng jiā jiē liáo tóu        kāi zūn yǒu bīn liáo gòng zhǔn yán yuè guī chéng lóu        héng é shì xiàng nǎo shǐ 使 zhū lián kōng shàng gōu        bǎi nián shì néng yǒu xìng lái dàn bǐng zhú yóu        suī yuè huá zhù yín shǎng zhī jiē liú        zūn qián wèn lòu shēng qiě duì shān dǎo zhōu       
热度:2 作者: [宋朝] 吴芾
类型:写人|

尘埃终日满华颠,忽见新诗堕我前。

溢目众篇虽杰出,惊人逸思独飘然。

秀如松桧枝枝老,好似珠玑颗颗圆。

自此得闻清庙瑟,懒从滩上听师涓。

gōng cáo jiàn shì yóu shān chàng shī juàn yòng shǒu zhāng èr piān · · líng
[ [ sòng cháo ] ] fèi
chén āi zhōng mǎn huá diān jiàn xīn shī duò qián        zhòng piān suī jié chū jīng rén piāo rán        xiù sōng guì zhī zhī lǎo hǎo zhū yuán        wén qīng miào lǎn cóng tān shàng tīng shī juān       
热度:2 作者: [宋朝] 吴芾
类型:写风|写山|

说著登临喜欲颠,正惭拘俗未能前。

羡君领客同游去,使我闻风亦豁然。

已叹高怀能放旷,还欣佳句更清圆。

如今便蜡寻山屐,夙驾何须吉日涓。

gōng cáo jiàn shì yóu shān chàng shī juàn yòng shǒu zhāng èr piān
[ [ sòng cháo ] ] fèi
shuō zhe dēng lín diān zhèng cán wèi néng qián        xiàn jun1 lǐng tóng yóu shǐ 使 wén fēng huō rán        tàn gāo huái 怀 néng fàng kuàng hái xīn jiā gèng qīng yuán        jīn biàn 便 xún shān jià juān